ผู้บรรยาย: ระหว่างการต่อสู้บนสะพานอันโด่งดังใน Spider-Man: Homeless หนวดของ Doctor Octopus เป็นฝีมือของทีม VFX แต่ในฉาก รถยนต์และถังระเบิดเหล่านี้เหมือนจริงมาก
สก็อตต์ เอเดลสไตน์: แม้ว่าเราจะแทนที่ทั้งหมดนี้และมีบางอย่างในเวอร์ชันดิจิทัล จะดีกว่าเสมอถ้าคุณสามารถถ่ายทำบางอย่างได้
ผู้บรรยาย: นั่นคือผู้ควบคุม VFX สก็อตต์ เอเดลสไตน์ การทำงานร่วมกับผู้ควบคุมเอฟเฟ็กต์พิเศษ Dan Sudick ทีมของเขาพบส่วนผสมที่ลงตัวระหว่างการใช้งานจริงและดิจิทัลเพื่อสร้างการต่อสู้บนสะพานที่อัดแน่นด้วยแอ็คชั่น "No Way Home" เช่น Doctor Octopus นำหุ่นยนต์ของเขาเป็นครั้งแรก เช่นเดียวกับเมื่อแขนปรากฏขึ้น
เพื่อขายพลังของอาวุธ CGI เหล่านี้จริงๆ แดนได้คิดค้นวิธีที่จะทุบรถให้กลายเป็นสิ่งที่ทีมงานเรียกว่า "รถทาโก้"
Dan Sudick: ตอนที่ฉันดูตัวอย่าง ฉันคิดว่า "ว้าว จะดีไหมถ้าเราดึงตรงกลางของรถลงมาอย่างแรงจนรถพับขึ้นเอง"
ผู้บรรยาย: อย่างแรก แดนสร้างแท่นเหล็กที่มีรูตรงกลาง จากนั้นเขาก็วางรถไว้บนนั้น ต่อสายเคเบิลสองเส้นเข้ากับตรงกลางด้านล่างของรถ และดึงมันผ่านขณะที่รถขาดครึ่ง ภาพแบบนี้ -
ซึ่งแตกต่างจาก Spider-Man 2 ในปี 2004 ที่ Alfred Molina ไม่ได้สวมกรงเล็บคู่หนึ่งในฉาก ในขณะที่นักแสดงสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างว่องไวมากขึ้น Digital Domain ต้องรู้วิธีรักษาแขนของเขาในการถ่ายทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขา รั้งเขาไว้อย่างนั้น
การอ้างอิงภาพที่ดีที่สุดขึ้นอยู่กับความสูงของร่างกายของเขาจากพื้น ซึ่งแตกต่างกันไป
บางครั้งเจ้าหน้าที่สามารถยกเขาด้วยสายเคเบิลเพื่อให้เขามีอิสระมากขึ้นในการขยับขาที่แท้จริงของเขา แต่มันไม่สะดวกสบายนัก บางครั้งเขาถูกมัดไว้กับส้อมเสียง ทำให้ลูกเรือสามารถนำทางและบังคับเขาจากด้านหลังขณะที่เขายกตัวขึ้น จากใต้สะพานดังภาพ
เมื่อแขนพาเขาลงมาที่พื้น พวกเขาใช้แพลตฟอร์มเคลื่อนที่ที่สามารถลดระดับและเคลื่อนที่ได้เหมือน Technocrane สิ่งนี้จะยุ่งยากมากขึ้นสำหรับทีม VFX เมื่อลำดับดำเนินไป และตัวละครมีปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมมากขึ้นเรื่อยๆ
สก็อตต์: ผู้กำกับจอน วัตส์ต้องการให้การเคลื่อนไหวของเขามีความหมายและมีน้ำหนัก ดังนั้นคุณคงไม่อยากให้เขารู้สึกเบาหรืออะไรก็ตามที่เขาโต้ตอบด้วย
ตัวอย่างเช่น เขามักจะมีสองมือวางบนพื้นเพื่อการทรงตัวเสมอ แม้ว่าเขาจะยกรถสองคันพร้อมกันก็ตาม วิธีที่เขาจัดการกับสิ่งของต่างๆ ก็จำเป็นต้องได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบเช่นกัน
สก็อตต์: เขาโยนรถไปข้างหน้าและเขาต้องถ่ายเทน้ำหนักนั้น และเมื่อเขาเหวี่ยงรถไปข้างหน้า แขนอีกข้างต้องแตะพื้นเพื่อพยุงตัวเขา
ผู้บรรยาย: ทีมต่อสู้จริงยังใช้กฎเหล่านี้กับอุปกรณ์ประกอบฉากที่ใช้ในการต่อสู้ เช่น ในที่นี้ ดร. โอ๊คขว้างไปป์ขนาดยักษ์ใส่สไปเดอร์แมนและทุบรถแทน แดนและหัวหน้าฝ่ายวิชวลเอฟเฟ็กต์เคลลี พอร์เตอร์ ต้องการให้ท่อตกลงมาแบบนี้ ไม้เบสบอล ดังนั้นมันจึงต้องยุบเป็นมุมแทนที่จะแบน
ผู้บรรยาย: เพื่อให้ได้เอฟเฟกต์พิเศษนี้ แดนใช้สายเคเบิลสองเส้นเพื่อให้ท่อคอนกรีตและท่อเหล็กตรง สายเคเบิลแต่ละเส้นเชื่อมต่อกับกระบอกสูบ ซึ่งจะปล่อยแรงดันอากาศในอัตราที่ต่างกัน
แดน: เราสามารถกดปลายท่อเข้าไปในรถได้เร็วกว่าที่ปลายท่อจะตกลงมา แล้วดึงปลายท่อด้านหน้าด้วยความเร็วระดับหนึ่ง
ในการทดสอบเบื้องต้น ท่อได้ทับด้านบนของรถแต่ไม่ชนด้านข้าง ดังนั้นการตัดกรอบประตูออก ด้านข้างจึงอ่อนลงจริงๆ ทีมงานจึงซ่อนสายเคเบิลไว้ในรถ ดังนั้นเมื่อท่อยุบ สายเคเบิล ดึงด้านข้างรถลงไปด้วย
ตอนนี้ มันอันตรายเกินกว่าที่ทอม ฮอลแลนด์และคู่หูของเขาจะหลบท่อนั้นจริงๆ ดังนั้นสำหรับภาพนี้ องค์ประกอบแอ็คชั่นในเฟรมจึงถูกถ่ายแยกกันและนำมารวมกันในขั้นตอนหลังการถ่ายทำ
ในช็อตหนึ่ง ทอมพลิกฝากระโปรงรถเพื่อให้ดูเหมือนว่าเขากำลังหลบท่อ จากนั้นทีมงานก็ถ่ายทำการติดตั้งท่อด้วยตัวเอง โดยจำลองความเร็วและตำแหน่งของกล้องให้ใกล้เคียงที่สุดเท่าที่จะทำได้
สก็อตต์: เราติดตามกล้องในสภาพแวดล้อมเหล่านี้ทั้งหมด และเราทำการฉายภาพซ้ำหลายครั้งเพื่อให้เราสามารถรวมกล้องทั้งหมดไว้ในกล้องเดียวโดยพื้นฐานแล้ว
ผู้บรรยาย: ในท้ายที่สุด การเปลี่ยนแปลงการตัดต่อหมายความว่า Digital Domain จะต้องทำให้เป็นช็อต CG เต็มรูปแบบ แต่กล้องและการเคลื่อนไหวของนักแสดงส่วนใหญ่ยังคงอยู่
สก็อตต์: เราพยายาม แม้ว่าเราจะพูดเกินจริง ให้ใช้รองพื้นที่เขาทำเสร็จแล้ว แล้วค่อยแตะมัน
ผู้บรรยาย: สไปเดอร์แมนยังต้องช่วยผู้ช่วยรองอาจารย์ใหญ่จากรถของเธอขณะที่รถไถลไปตามขอบสะพาน
การแสดงผาดโผนทั้งหมดแบ่งออกเป็นสามส่วน: รถที่กำลังข้ามสะพาน รถที่ชนราวกั้น และรถที่ลอยอยู่กลางอากาศ
ในขณะที่ส่วนหลักของทางหลวงอยู่ที่ระดับพื้นดิน ถนนจะยกสูงขึ้น 20 ฟุต เพื่อให้รถสามารถห้อยโหนได้โดยไม่กระแทกอะไร ขั้นแรก รถจะถูกวางบนรางเล็กๆ เพื่อเคลื่อนไปข้างหน้า จากนั้นจะถูกนำด้วยสายเคเบิลและ เสียการควบคุมไปชั่วขณะ
แดน: เราต้องการให้มันดูเป็นธรรมชาติมากขึ้นเมื่อถูกชน ให้เหวี่ยงข้ามรางเล็กน้อย แทนที่จะเดินตามส่วนโค้งที่แม่นยำนี้
ผู้บรรยาย: เพื่อให้รถชนราวกั้น แดนทำราวกั้นจากโฟมลูกปัด จากนั้นเขาก็ทาสีและทาขอบ ก่อนจะแตกมันเป็นชิ้นเล็กๆ ก่อนล่วงหน้า
แดน: เราสร้างสปลิตเตอร์ขนาด 20 หรือ 25 ฟุต เพราะเราคิดว่ารถมีความยาว 16 ถึง 17 ฟุต
ผู้บรรยาย: ต่อมารถถูกวางบน gimbal ที่ด้านหน้าของฉากสีน้ำเงิน ดังนั้นมันจึงดูเหมือนรถสั่นจริงๆ ที่ขอบในมุม 90 องศา gimbal นั้นปลอดภัยพอที่นักแสดงสาว Paula Newsom จะอยู่ในรถ ดังนั้น กล้องสามารถจับภาพสีหน้าหวาดกลัวของเธอได้
ผู้บรรยาย: เธอไม่ได้ดู Spider-Man เธอกำลังดูลูกเทนนิส ซึ่งจะถูกลบออกอย่างง่ายดายในขั้นตอนหลังการถ่ายทำ
ขณะที่สไปเดอร์แมนพยายามดึงรถของเธอให้ปลอดภัย ดร.โอ๊คขว้างรถอีกคันใส่เขา แต่รถไปชนถังน้ำมัน ตามที่แดน ผู้กำกับต้องการให้เป็นน้ำฝน แดนจึงต้องบังคับรถและถังน้ำมัน .
ซึ่งจำเป็นต้องเอียงปืนใหญ่ไนโตรเจนสูง 20 ฟุตผ่านตัวรถ ปืนใหญ่นั้นเชื่อมต่อกับเครื่องสะสมไฟฟ้าแรงสูงเพื่อยิงไปข้างหน้า แดนยังบรรจุดอกไม้ไฟที่ติดอยู่กับตัวจับเวลาในถังด้วย
แดน: เรารู้ว่ารถเข้าถังได้เร็วแค่ไหน เราจึงรู้ว่าต้องใช้เวลากี่ในสิบวินาทีกว่ารถจะชนถังทั้งหมด
ผู้บรรยาย: เมื่อรถชนถังแรก แต่ละถังจะระเบิดตามความเร็วที่รถมุ่งหน้าไปหาพวกมัน
การแสดงผาดโผนตามจริงดูดี แต่วิถีโค้งผิดเพี้ยนไปเล็กน้อย ดังนั้น การใช้ภาพต้นฉบับเป็นข้อมูลอ้างอิง สก็อตจึงแทนที่รถด้วยโมเดล CG เต็มรูปแบบ
สก็อตต์: เราต้องการให้รถสตาร์ทได้สูงขึ้นเพราะด็อคยืนชูแขนอยู่อีกข้างถนน ขณะที่รถขับไปหาสไปเดอร์แมน ต้องมีการพลิกตัวเล็กน้อย
ผู้บรรยาย: หลายๆ ภาพการต่อสู้เหล่านี้ใช้ดิจิทัลสองเท่าจริงๆ ซึ่งได้ผลเพราะชุด Iron Spider ที่ใช้เทคโนโลยีนาโนผลิตขึ้นใน CG
ผู้บรรยาย: แต่เนื่องจากสไปเดอร์แมนถอดหน้ากากออก พวกเขาจึงไม่สามารถสลับร่างแบบเต็มตัวได้ เช่นเดียวกับผู้ช่วยรองผู้อำนวยการที่ใช้ไม้กันสั่น พวกเขายังต้องยิงทอมที่ห้อยอยู่กลางอากาศด้วย
สก็อตต์: วิธีที่เขาเคลื่อนไหวร่างกาย เอียงคอ พยุงตัวเอง ชวนให้นึกถึงคนที่ห้อยหัวลง
ผู้บรรยาย: แต่การเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องของฉากทำให้ยากที่จะวางเสื้อผ้าที่เป็นสัญลักษณ์ได้อย่างแม่นยำ ดังนั้นทอมจึงสวมชุดที่เรียกว่าแฟร็กทัล แพทเทิร์นบนชุดช่วยให้แอนิเมเตอร์มีวิธีที่ง่ายที่สุดในการแมปร่างดิจิทัลเข้ากับร่างของนักแสดง
สก็อตต์: ถ้าหน้าอกของเขาหมุนหรือขยับ หรือแขนของเขาขยับ คุณจะเห็นรูปแบบการเคลื่อนไหวได้ง่ายกว่าตอนที่เขาใส่สูทปกติ
ผู้บรรยาย: สำหรับหนวด Doc Ock มีรูที่ด้านหลังเสื้อแจ็คเก็ตของเขา เครื่องหมายติดตามสีแดงเหล่านี้ช่วยให้ VFX วางแขนได้อย่างแม่นยำ แม้จะมีการเคลื่อนไหวของกล้องและการเคลื่อนไหวตลอดเวลาก็ตาม
สก็อตต์: คุณสามารถหาตำแหน่งของแขนและติดไว้ที่จุดเล็กๆ นั้น เพราะถ้ามันว่ายไปรอบๆ มันจะดูเหมือนกำลังว่ายอ้อมหลังของเขา
ผู้บรรยาย: หลังจากดึงรถของ Vice-Principal ขึ้น Spider-Man ก็ใช้เว็บบลาสเตอร์ดึงประตูลง
เครือข่ายถูกสร้างขึ้นด้วย CG ทั้งหมด แต่ในกองถ่าย ทีมสเปเชียลเอฟเฟ็กต์จำเป็นต้องสร้างพลังมากพอที่จะเปิดประตูด้วยตัวเอง ขั้นแรกหมายถึงการเปลี่ยนหมุดบานพับด้วยไม้บัลซา จากนั้นประตูจะเชื่อมต่อกับภายนอก สายเคเบิลที่ขับเคลื่อนด้วยลูกสูบลม
แดน: แอคคูมูเลเตอร์ปล่อยให้อากาศไหลเข้าสู่ลูกสูบ ลูกสูบปิด ดึงสายเคเบิล และประตูเปิดออก
ผู้บรรยาย: ยังมีประโยชน์ที่จะทำลายรถล่วงหน้าในจังหวะที่ระเบิดฟักทองของก็อบลินระเบิด
รถถูกแยกออกจากกันจริง ๆ แล้วนำกลับมารวมกันก่อนที่จะถูกนำไปที่การตั้งค่า ส่งผลให้ผลลัพธ์ที่น่าทึ่งนี้ สก็อตต์และทีมงานของเขามีหน้าที่รับผิดชอบในการปรับปรุงการชนและการระเบิดทั้งหมด ในขณะที่เติมฟุตเทจและขยายสะพานแบบดิจิทัล .
จากข้อมูลของ Scott Digital Domain ได้สร้างรถยนต์แบบคงที่ 250 คันที่จอดอยู่บนสะพาน และรถยนต์ดิจิทัล 1,100 คันที่ขับรอบเมืองที่ห่างไกล
รถยนต์เหล่านี้ล้วนเป็นรุ่นที่แตกต่างจากรถยนต์ดิจิทัลไม่กี่รุ่น พร้อมกันนี้ จำเป็นต้องมีการสแกนรถยนต์แบบดิจิทัลที่อยู่ใกล้กับกล้องมากที่สุด